Zo, deze maandag zit er weer bijna op. Nu was het al bekend dat januari een vervelende maand is zo vlak na de feestdagen, maar daar heb ik normaal gesproken geen last van. Vandaag wel! Waarom? Vorige week al gewerkt en ook afgelopen weekend, dus ik zit toch al aardig in het ritme van vroeg opstaan. Misschien de wetenschap dat het nog winter moet worden, terwijl je al weer verlangt naar een warme zomer? Of gewoon omdat het vandaag weer een standaard maandag zou worden met macaroni, voetbaltraining geven en jongens op bed leggen? Ach, het zal wel zijn omdat vandaag inderdaad de eerste dag is van een paar ‘gewone’ weken die er aan zitten te komen zonder iets speciaals. Stilte voor de storm misschien. In maart gaan we met ons werk verhuizen van de begane grond van het oude Dijkzigt gebouw naar de 6e etage van de nieuwbouw. Gaat een drukke periode worden, maar wel leuk… denk ik. Nieuwe omgeving, nieuw bureau, nieuwe werkinstructies maken, kwaliteitsdocumenten aanpassen, rondleidingen geven en… en… Toch wel lekker, nog even een paar maanden een vertrouwde omgeving met de mensen waar je al jaren mee samenwerkt. Die gaan straks natuurlijk ook mee naar de nieuwbouw, maar de herinneringen, gesprekken, werkplekken en grappige situaties blijven achter. Daar komen hopelijk weer mooie momenten voor terug, maar toch… Zal de komende tijd toch nog maar eens met andere ogen rondkijken op de plaats waar ik 1 februari 1998 ben begonnen. 15 jaar hier en wie weet hoeveel jaren nog daar! Worden de komende weken dan wellicht toch niet zo ‘gewoon’ als ik had gedacht. Nog even genieten van die oude …zooi en gammele apparatuur. Dat nepbureau waar ik al enkele jaren aan zit en die koffie… die straks daar toch ook wel weer hetzelfde zal smaken. Heb ineens weer zin om te werken morgen… lekker gewoon.