Altijd interessant om mensen te observeren als er iets speciaals staat te gebeuren. Net zoals bijvoorbeeld bij kleine kinderen tegen de tijd dat het Sinterklaasfeest er aan zit te komen. Dat heb je dus ook bij volwassenen. Carolientje had er altijd al moeite mee, als er iets stond te gebeuren waar overwerk en mobilisatie van extra personeel voor nodig was. Ineens wordt de sfeer wat gespannen en wordt er nerveus heen en weer gependeld. Ineens duikt ze vaker op, op plaatsen waar ze normaal haar neus niet laat zien. Ineens moeten er beslissingen genomen worden waar in principe nog tijd genoeg voor is. Maar behalve dat ze zichzelf de stress in jaagt, heeft ze er ook nog een handje van om anderen de stress in te willen jagen. Dat lukt uiteraard niet bij iedereen. Het wekt eerder irritatie op dan begrip. Natuurlijk kun je je zorgen maken of alles wel op tijd klaar is of dat je bijvoorbeeld niet iets vergeten bent. Maar overdrijven is ook een vak. Iedereen heeft het druk, maar als je je hoofd koel houdt met een goede planning, dan kom je net iets minder onzeker over. Dit weekend vindt de grote verhuizing plaats van onze afdeling. Op weg naar een spiksplinternieuwe afdeling met een werkende kachel, een smetvreesvrije keuken (voor zolang dat duurt) en veel touchscreens. Een verhuizing van zo’n afdeling maak je maar een enkele keer mee en daarom is het juist ontzettend leuk en spannend. Das dan wel een ander soort spanning dan die van een stresskip. Komt de instructeur op tijd, lukt het om zoveel mogelijk mensen in te werken en krijg ik alles netjes in werkprotocollen. Spannend, maar vooral volop bezig zijn met je vak. Datgene doen waar je goed in bent. Het maakt je juist sterker en het geeft extra uitdagingen. Afgelopen vrijdag heb ik tussen de bedrijven door ook nog een gastles gegeven aan de 7e en 8e groep leerlingen van de basisschool van de kinderen. Even 2 keer op en neer van Rotterdam naar Ridderkerk. Een werkdag van 07.30 tot 19.00. Moe? Ja, maar wow wat gaaf om op zoveel verschillende manieren met je vak bezig te zijn. Al de vragen van die kinderen, het respect voor je werk. Had ik dan helemaal geen stressmoment de afgelopen week? Jawel hoor! Op weg naar de basisschool. Of ik wel op tijd in dat klaslokaal zou staan. Alleen toen was ik even een fietsende stressiebessie.